KASZUB                                    POLAK                  EUROPEJCZYK

                   

* WIARA * NADZIEJA * MIŁOŚĆ *




POLITYKA ORAZ PROCEDURY
OCHRONY DZIECI
PRZED KRZYWDZENIEM






Spis treści
Wstęp. 3
§ 1. Podstawy prawne Polityki Ochrony Dzieci 4
§ 2. Słowniczek pojęć/objaśnienie terminów używanych   w dokumencie. 5
Polityka Ochrony Nieletnich. 5
§ 3. Zasady rekrutacji  personelu. 7
(pracowników/wolontariuszy/stażystów/praktykantów) 7
§ 4. Zasady komunikacji 9
§ 5. Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi 11
§ 6. Zachowania niedozwolone wobec dzieci 13
§ 7. Działania personelu związane z ochroną dzieci 14
§ 8. Czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci 15
§ 9. Podejmowanie interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu dziecka. 16
§ 10 . Obowiązki dyrektora placówki w przypadku, gdy zachodzi podejrzenie popełnienia wobec dziecka przestępstwa. 17
§ 11. Składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka. 18
§ 12. Plan wsparcia dziecka. 18
§ 13. Karta interwencji 19
§ 14. Zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziacka przez  inną osobę nieletnią. 19
§ 15. Procedura podejmowania interwencji w przypadku wykorzystywania seksualnego oraz znęcania się fizycznego i psychicznego o dużym nasileniu. 20
§ 16. Procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka przez pracownika. 21
§ 17. Procedura podejmowania interwencji w sytuacji  podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony opiekuna. 22
§ 18. Procedura ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci. 23
§ 19. Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki do stosowania standardów ochrony dzieci, zasady przygotowania personelu. 24
do ich stosowania oraz sposoby dokumentowania tej czynności. 24
§ 20. Monitoring. 25
§ 21. Zasady przeglądu i aktualizacji standardów ochrony dzieci oraz sposoby dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru dziecka. 26
§ 22.Obowiązek opiekunów zapoznania się z procedurami i polityką ochrony nieletnich. 27
Załączniki 28

 
               

Wstęp

Ochrona dzieci Żłobka Remusek w Lipuszu przed krzywdzeniem jest fundamentalnym zadaniem                     i obowiązkiem placówki, mającym na celu zapewnienie im bezpieczeństwa i działanie dla ich dobra. Obejmuje szeroki zakres działań wszystkich pracowników placówki, a także współpracę z policją, prokuraturą, sądami, opieką społeczną. Treści polityki oraz procedury ochrony przed krzywdzeniem mają na celu zapobieganie niekorzystnym zjawiskom tak, aby dzieci mogły czuć się bezpiecznie,                      a pracownicy przestrzegali praw dziecka i reagowali w przypadku, gdy dzieje się mu krzywda. Kluczowym elementem jest edukacja i niedopuszczanie do stosowania jakichkolwiek form przemocy wobec dzieci przez ich rówieśników, pracowników placówki, praktykantów, rodziców i osób trzecich. Społeczność placówki realizując te cele działa w świetle obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych żłobka oraz norm społecznych.
               

§ 1. Podstawy prawne Polityki Ochrony Dzieci

 

• Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów

Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991r. Nr 120, poz. 526 z późn. zm.)
 

• Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.)

 

• Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359)

 

• Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1606)

 

• Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 31 z późn. zm.)

 

• Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (t.j. Dz. U. z 2021 r.

poz. 1249)
 

• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1138 z późn. zm.).

 

• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1375            z późn. zm.)

 

• Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn.

zm.) -art. 23 i 24
 

• Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 z późn. zm.)

 

§ 2. Słowniczek pojęć/objaśnienie terminów używanych   w dokumencie

Polityka Ochrony Dzieci0

 

1. Personelem lub członkiem personelu jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawne, a także wolontariusz, stażysta i praktykant.

 

2. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.

 

3. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do jego  reprezentacji, w szczególności  rodzic dziecka lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy.

 

4. Zgoda rodzica dziecka oznacza zgodę, co najmniej jednego z rodziców dziecka. Jednak                                w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka, należy poinformować rodziców                      o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.

 

5. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym członka personelu placówki, lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.

 
Krzywdzeniem jest:
 a)   Przemoc fizyczna – jest to celowe uszkodzenie ciała, zadawanie bólu lub groźba uszkodzenia ciała, bicie, szarpanie, duszenie, przypalanie papierosem, topienie, polewanie substancjami żrącymi, użycie broni, pozostawienie bez pomocy. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być m. in. złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne, choroby psychiczne, stres pourazowy, poczucie zagrożenia, strachu, napady paniki, bezsenność. Przemoc fizyczna powoduje lub może spowodować utratę zdrowia bądź też zagrażać życiu.
 b)   Przemoc psychiczna – to powtarzające się poniżanie, wyzywanie, używanie wulgarnych epitetów, upokarzanie, nieustanna krytyka i ośmieszanie małoletniego z powodu przekonań, religii, pochodzenia. To także wciąganie dziecka w konflikt osób dorosłych, manipulowanie nim, izolowanie, stosowanie gróźb i szantażu,  brak odpowiedniego wsparcia, stawianie dziecku wymagań i oczekiwań, którym nie jest ono w stanie sprostać. Do przemocy psychicznej można zaliczyć również cyberprzemoc, polegającą na obrażaniu, zastraszaniu, szantażowaniu                          i zawstydzaniu za pomocą Internetu i telefonu. Przemoc psychiczna prowadzi do zniszczenia poczucia własnej wartości i godności, ciągłego strachu, stresu , utraty nadziei, chorób psychosomatycznych,  zaburzenia snu.

1. 3. Przemoc seksualna – to angażowanie dziecka w aktywność seksualną przez osobę dorosłą. Wykorzystywanie seksualne odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie dziecka, współżycie z dzieckiem) oraz zachowań bez kontaktu fizycznego (np. pokazywanie dziecku materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm), wyśmiewania wyglądu, ciała i krytyki zachowań seksualnych. Przemoc seksualna prowadzi do obrażeń fizycznych, bólu i cierpienia, obniża samoocenę i poczucie własnej wartości, prowadzi do utraty poczucia atrakcyjności                               i godności, zaburzeń seksualnych, oziębłości , zamknięcia się /lęku, strachu, unikania seksu/, itp.
   4. Przemoc ekonomiczna, zaniedbywanie – to niezapewnianie odpowiednich warunków                        do rozwoju dziecka, m.in. odpowiedniego odżywiania, ubrania, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa, potrzeb edukacyjnych oraz nadzoru nad wypełnianiem obowiązku szkolnego,          w ramach środków dostępnych rodzicom lub opiekunom. Zaniedbanie prowadzi to do zniszczenia własnej godności i wartości dziecka.

 

6. Osoba odpowiedzialna za internet to wyznaczony przez kierownictwo placówki członek personelu, sprawujący nadzór nad korzystaniem z internetu przez dzieci na terenie placówki  oraz nad bezpieczeństwem dzieci w internecie.

 

7. Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci przed krzywdzeniem to wyznaczony przez kierownictwo placówki członek personelu sprawujący nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci przed krzywdzeniem w placówce.

 

8. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

 







 

§ 3. Zasady rekrutacji  personelu

(pracowników/wolontariuszy/stażystów/praktykantów)

 

1. Dyrektor dba o to, aby osoby przez niego zatrudnione (w tym  wolontariusze/stażyści/praktykanci) posiadały odpowiednie kwalifikacje do pracy z dziećmi,                        na danym stanowisku. W tym celu rekrutowany wypełnia kwestionariusz osobowy dla kandydata ubiegającego się o zatrudnienie, podając dane m.in. o wykształceniu, kwalifikacjach zawodowych, czy przebiegu dotychczasowego zatrudnienia.
2. Przed  zatrudnieniem osoby i  dopuszczeniem jej  do wykonywania obowiązków związanych  z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem dzieci lub z opieką nad nimi, placówka jest zobowiązana sprawdzić kandydata w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.
3. Wydruk z Rejestru przechowuje się w aktach osobowych pracownika lub analogicznej dokumentacji dotyczącej wolontariusza, stażysty lub praktykanta. 
4. Kandydat przedkłada pracodawcy informację z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
5. Kandydat posiadający obywatelstwo innego państwa niż Rzeczpospolita Polska, ponadto przedkłada pracodawcy informację z rejestru karnego państwa, którego obywatelstwo posiada, uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub w formie wolontariatu związanej z kontaktami           z dziećmi.
6. Kandydat składa pracodawcy oświadczenie o państwie lub państwach, w których zamieszkiwał w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczpospolita Polska i państwa, którego obywatelstwo posiada oraz jednocześnie przedkłada pracodawcy lub innemu organizatorowi informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub               w formie wolontariatu związanej z kontaktami z dziećmi.
7. Jeżeli prawo państwa, o którym mowa w ust. 3 lub 4, nie przewiduje wydawania informacji do celów działalności zawodowej lub w formie wolontariatu związanej z kontaktami z dziećmi, przedkłada się informację z rejestru karnego tego państwa.
8. W przypadku, gdy prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja, o której mowa w ust. 3-5, nie przewiduje jej sporządzenia lub w danym państwie nie prowadzi się rejestru karnego, kandydat składa pracodawcy oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie był prawomocnie skazany w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec niego  innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuścił się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy, stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
9. Oświadczenia, o których mowa w ust. 4 i 6, składane są pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
10. Należy pobrać od kandydata/kandydatki oświadczenie o państwie/ach zamieszkiwania                     w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej.
11. Personel placówki traktuje dziecko małoletnie z szacunkiem oraz uwzględnia jego godność           i potrzeby.
12. Personel działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych instytucji oraz swoich kompetencji.
13. Niedopuszczalne jest podejmowanie jakichkolwiek czynności niedozwolonych określonych                  w niniejszej procedurze, w jakiejkolwiek formie. 
14. Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników, pedagogicznych i niepedagogicznych, stażystów i wolontariuszy, praktykantów.

 

§ 4. Zasady komunikacji

 
Zasady komunikacji z dzieckiem:

1. W komunikacji z dziećmi zachować cierpliwość i szacunek.
2. Nie wolno zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka.
3. Nie jest dopuszczalne  krzyczenie, chyba że wymaga tego sytuacja niebezpieczna                      (np. ostrzeżenie).
4. Należy uważnie wysłuchać dzieci i starać się udzielać im odpowiedzi dostosowanej do ich wieku i sytuacji.
5. Rekomendowane jest, aby rozmowa z dzieckiem na osobności była przeprowadzona w sposób niebudzący wątpliwości co do jej charakteru, można pozostawić uchylone drzwi, można również poprosić innego pracownika o uczestniczenie w rozmowie (przepis nie dotyczy szczególnych pracowników żłobka).
6. Należy szanować  prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, wyjaśnij mu to najszybciej jak to możliwe.
7. Należy pamiętać, że wizerunek dziecka podlega ochronie jako dobro osobiste.
8. Nie wolno  zachowywać się w obecności dzieci w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie                              w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
9. Nie należy ujawniać wrażliwych informacji o uczniu osobom do tego nieuprawnionym, dotyczy to również ujawniania jego wizerunku( Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dnia 20 listopada 1989).
10. Zalecaną formą komunikacji z dziećmi i ich rodzicami lub opiekunami są kanały służbowe               (e-mail, telefon służbowy).
11. W uzasadnionych przypadkach dopuszczalny jest kontakt fizyczny pracownika z dzieckiem.    Do sytuacji takich zaliczyć można m.in:
    1. pomoc dziecku niepełnosprawnemu w czynnościach higienicznych, spożywaniu posiłków, poruszaniu się po żłobku jeżeli rodzaj niepełnosprawności tego wymaga, a dziecko/ jego opiekun wyrazi zgodę,
    2. udzielenie pomocy dzieciom w nagłych przypadkach,
    3. zajęcia dydaktyczne i terapeutyczne wymagające instruktażu.

 
 
Kontakty poza godzinami pracy:

1. Co do zasady, kontakt z dziećmi powinien odbywać się w godzinach pracy i dotyczyć celów edukacyjnych lub wychowawczych.
2. Jeśli zachodzi taka konieczność, zalecaną formą komunikacji z dziećmi i ich rodzicami lub opiekunami poza godzinami pracy są kanały służbowe (e-mail, telefon służbowy, służbowy komunikator).
3. W przypadku innych komunikatorów internetowych nauczyciel reaguje na pojawiające się wulgaryzmy, obrażanie, wyśmiewanie itp.
4. Jeśli zachodzi konieczność spotkania z dziećmi poza godzinami pracy, należy poinformować o tym dyrekcję, a rodzice/opiekunowie prawni dzieci muszą wyrazić zgodę na taki kontakt.
5. Nie należy zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania, spotkania z dziećmi lub też jego opiekunem powinny odbywać się na terenie placówki.
6. Utrzymywanie relacji towarzyskich lub rodzinnych (jeśli dzieci i rodzice/opiekunowie dzieci są osobami bliskimi wobec pracownika) wymaga zachowania poufności wszystkich informacji dotyczących innych dzieci, ich rodziców oraz opiekunów.

 

§ 5. Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi

Podstawową zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez personel placówki jest działanie dla dobra dziecka i w jego interesie. Personel traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego godność i potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie. Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników, stażystów, wolontariuszy i praktykantów. Znajomość i zaakceptowanie zasad są potwierdzone podpisaniem oświadczenia.

1. Należy doceniać i szanować  wkład dzieci w podejmowane działania, aktywnie je angażować i traktować równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, narodowy, kulturowy, religijny         i światopogląd.
2. Unikać faworyzowania dzieci.
3. Istnieją sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełniać zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia jego wiek , etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny.

Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Należy  kierować się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.

4. Należy zachować  szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia                    i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. W takich sytuacjach powinno się  reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic.
5. W sytuacjach wymagających czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec dziecka, należy  unikać innego niż niezbędny kontaktu fizycznego z dzieckiem. Zawsze trzeba być  przygotowanym na wyjaśnienie zasadności swoich działań.
6. Wszystkie ryzykowne sytuacje, które obejmują zauroczenie dzieckiem przez pracownika lub pracownikiem przez dziecko, muszą być przekazane dyrekcji. Jeśli pracownik jest ich  świadkiem, powinien reagować  stanowczo, ale z wyczuciem, aby zachować godność osób zainteresowanych.
7. Kontakt fizyczny z dzieckiem  nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się                                   z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. Jeśli personel  będzie  świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze powinien poinformować  o tym osobę odpowiedzialną i/lub postępować  zgodnie z obowiązującą procedurą interwencji.

 


















 

§ 6. Zachowania niedozwolone wobec dzieci

1. Nie wolno ujawniać danych osobowych dzieci za wyjątkiem sytuacji przewidzianych                          w odrębnych przepisach.
2. Nie jest dopuszczalne ujawnienie wrażliwych informacji o dziecku osobom do tego nieuprawnionym, dotyczy to również ujawniania jego wizerunku (Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dnia 20 listopada 1989).
3. Nie wolno  utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci, jeśli dyrekcja nie została o tym poinformowana, nie wyraziła na to zgody i nie uzyskała zgód rodziców/opiekunów prawnych.
4. Każde przemocowe działanie wobec dziecka jest niedopuszczalne.
5. Nie wolno bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka.
6. Podczas dłuższych niż jednodniowe wyjazdów i wycieczek niedopuszczalne jest spanie               z dzieckiem w jednym łóżku lub w jednym pokoju.
7. Nie wolno  proponować dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również używać ich w obecności dzieci.
8. Nie wolno  nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu propozycji o nieodpowiednim charakterze.
9. Nie jest dozwolone dotykanie dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
10. Zachowania niedozwolone obejmują używanie wulgarnych słów, gestów oraz żartów, czynienie uwag, które stanowią lub mogą być odebrane jako nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej. Obejmuje to także udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.
11.  Nie wolno  przyjmować pieniędzy, prezentów od dziecka, ani od ich rodziców/opiekunów. Nie wolno wchodzić w relacje jakiejkolwiek zależności wobec dziecka lub jego  rodziców/opiekunów. Nie wolno  zachowywać się w sposób mogący sugerować innym istnienie takiej zależności i prowadzący do oskarżeń o nierówne traktowanie bądź czerpanie korzyści majątkowych i innych. Nie dotyczy to okazjonalnych podarunków związanych ze świętami w roku szkolnym, np. kwiatów, prezentów składkowych czy drobnych upominków.
12. Niedozwolone jest wykorzystywanie relacji wynikającej z władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).

 

§ 7. Działania personelu związane z ochroną dzieci

 

1. Pracownik zobowiązany jest do zapewnienia dzieciom, że w sytuacji kiedy istnieje podejrzenie krzywdzenia, otrzymają stosowną pomoc, zgodną z instrukcją jej udzielania. 

 

2. Wychowawcy oddziałów zobowiązani są do przedstawienia dzieciom Standardów Ochrony Dzieci, które obowiązują w placówce i zapewnienia ich, iż otrzymają odpowiednią pomoc.

 

3. W przypadku, kiedy pracownik zauważy niepokojące zachowania lub sytuacje, zobowiązany jest postępować zgodnie z instrukcją postępowania. Obligatoryjnie, w przypadku delikatnych spraw, gdzie jest podejrzenie o nieprzestrzeganie  standardów, zobowiązany jest                                         do poinformowania dyrekcji (np. zauroczenie dziecka  pracownikiem, bądź pracownika  dzieckiem). W powyższej sytuacji należy reagować  stanowczo, ale z wyczuciem, aby zachować godność osób, których dotyczy ta sytuacja.

 

4. Kontakt fizyczny z dzieckiem  nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się                            z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. Jeśli pracownik jest  świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze powinien poinformować  o tym osobę odpowiedzialną i/lub postępować  zgodnie z obowiązującą procedurą interwencji.
5. W każdym przypadku zauważenia krzywdzenia dziecka należy uzupełnić Kartę Interwencji, której wzór znajduje się w załączniku.  Kartę załącza się do akt dziecka. W przypadku podejrzeń wobec pracownika, również do akt osobowych pracownika szkoły. 
6. Każdy ujawniony lub zgłoszony incydent lub zdarzenie zagrażające dobru dziecka, na temat którego placówka posiada wiedzę, zostaje odnotowany w notatce służbowej, sporządzonej przez dyrektora.

 



 

§ 8. Czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

 
Pracownicy placówki zwracają szczególną uwagę na występowanie w zachowaniu dziecka sygnałów świadczących o krzywdzeniu, w szczególności o możliwości popełnienia przestępstwa. 
Uwagę pracownika powinny zwrócić następujące zachowania:

1. Dziecko ma widoczne obrażenia ciała (siniaki, ugryzienia, rany), których pochodzenie trudno jest wyjaśnić.
2. Podawane przez dziecko wyjaśnienia dotyczące obrażeń wydają się niewiarygodne.
3. Dziecko nie otrzymuje potrzebnej mu opieki medycznej.
4. Dziecko nadmiernie zakrywa ciało, niestosownie do sytuacji i pogody.
5. Pojawia się niechęć przed udziałem w zajęciach uwzględniających ćwiczenia fizyczne.
6. Dziecko boi się rodzica lub opiekuna.
7. Dziecko boi się powrotu do domu.
8. Dziecko jest bierny, wycofany, uległy, przestraszony, depresyjny itp. lub zachowuje się agresywnie, buntuje się, samookalecza się itp.
9. Dziecko cierpi na powtarzające się dolegliwości somatyczne:bóle brzucha, głowy,mdłości itp.
10. Dziecko jest często brudne, nieprzyjemnie pachnie.
11. Dziecko kradnie jedzenie, pieniądze.

Niepokojące zachowania rodziców to: 

1. Rodzic (opiekun) podaje nieprzekonujące lub sprzeczne informacje bądź odmawia wyjaśnień przyczyn obrażeń dziecka.
2. Rodzic (opiekun) nie interesuje się losem i problemami dziecka.
3. Rodzic (opiekun) często nie potrafi podać miejsca, w którym aktualnie przebywa dziecko.
4. Rodzic(opiekun) nie mieszka z dzieckiem i nie jest uregulowana sytuacja prawna.
5. Rodzic (opiekun) zachowuje się agresywnie.
6. Rodzic (opiekun) ma zaburzony kontakt z rzeczywistością np. reaguje nieadekwatnie                           do sytuacji.
7. Rodzic (opiekun) przekracza dopuszczalne granice w kontakcie fizycznym lub werbalnym.
8. Rodzic (opiekun) nadużywa alkoholu, narkotyków lub innych środków odurzających.

W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka pracownicy placówki podejmują rozmowę                        z rodzicami przekazując informacje na temat dziecka, dostępnej oferty wsparcia i motywują rodziców do szukania stosownej pomocy. Postępują zgodnie z obowiązującą procedurą interwencji, w razie konieczności informują Sąd Rejonowy o wgląd w sytuację rodzinną dziecka.

§ 9. Podejmowanie interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu dziecka.

Zgodnie z art. 304 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t. j. Dz. U.       z 2022 r., poz. 1375 ze zm.) instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa.
W przypadku powzięcia przez pracownika placówki podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone,                          ma on obowiązek przekazania uzyskanej informacji dyrekcji, wychowawcy i  sporządzenia notatki służbowej.
 























 

§ 10 . Obowiązki dyrektora placówki w przypadku, gdy zachodzi podejrzenie popełnienia wobec dziacka przestępstwa.

 

Dyrektor placówki:

1. Składa zawiadomienie do prokuratury lub policji realizując obowiązek wynikający z art. 304 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2022 r., poz. 1375 ze zm.)
2. Zawiadamia sąd opiekuńczy w przypadku, gdy zachodzi podejrzenie krzywdzenia dziecka.
3. Podejmuje niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa, o ile miało ono miejsce na terenie placówki.
4. W każdym przypadku zauważenia krzywdzenia dziecka należy uzupełnić Kartę Interwencji, której wzór znajduje się w załączniku.  Kartę załącza się do akt dziecka. W przypadku podejrzeń wobec pracownika, również do akt osobowych pracownika placówki. 
5. Każdy ujawniony lub zgłoszony incydent lub zdarzenie zagrażające dobru dziecka, na temat którego placówka posiada wiedzę, zostaje odnotowany w notatce służbowej, sporządzonej przez dyrektora.

 

 
 






 

§ 11. Składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka

W przypadku uzyskania informacji o krzywdzeniu dziecka lub podejrzenia krzywdzenia dziecka, pracownik ma obowiązek:

1. Poinformować o zdarzeniu lub swoich podejrzeniach, co do krzywdzenia dziecka, dyrektora, wychowawcę.
2. Wezwać pogotowie, jeśli w ocenie dyrektora występuje zagrożenie życia, wystąpiło poważne uszkodzenie ciała lub skonsultować się z pielęgniarką, jeżeli uszkodzenie nie wymaga natychmiastowej interwencji pogotowia.
3. Wychowawca wzywa  opiekunów dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa oraz poinformować  ich o podejrzeniu.
4. Sporządzić notatkę służbową opisującą zdarzenie, w szczególności przyczynę wystąpienia podejrzenia o krzywdzeniu dziecka.

 

§ 12. Plan wsparcia dziecka.

1. Plan wsparcia dziecka jest przedstawiany opiekunom przez dyrektora z zaleceniem współpracy przy jego realizacji.
2. Dyrektor informuje opiekunów o obowiązku placówki zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja lub sąd rodzinny, ośrodek pomocy społecznej bądź przewodniczący zespołu interdyscyplinarnego – procedura „Niebieskie Karty” – w zależności od zdiagnozowanego typu krzywdzenia i skorelowanej z nim interwencji).
3. Po poinformowaniu opiekunów przez dyrektora – zgodnie z punktem poprzedzającym – dyrektor placówki składa zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa                               do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich, ośrodka pomocy społecznej lub przesyła formularz „Niebieska Karta – A” do przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego.
4. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych  powyżej.
5. Plan wsparcia dziecka powinien zawierać wskazania dotyczące:

wsparcia, jakie placówka oferuje dziecku, skierowania do specjalistycznej placówki pomocy dziecka, jeżeli istnieje taka potrzeba.

6. W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie. 

§ 13. Karta interwencji

 

1. Z przebiegu interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi załącznik                        do niniejszej polityki. Kartę załącza się do akt osobowych dziecka.
2. Cały personel placówki i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych przyjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane,                      są zobowiązane do zachowania ich  w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

 

§ 14. Zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka przez  inną osobę nieletnią.

 
Procedura podejmowania interwencji w przypadku podejrzenia wielokrotnego krzywdzenia dziecka przez osobę nieletnią: 

1. Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko doświadcza przemocy z uszczerbkiem na zdrowiu, wykorzystania seksualnego lub zagrożone jest jego życie, zobowiązany jest do zapewnienia  bezpiecznego miejsca i odseparowania go od osoby stwarzającej zagrożenie. 
2. Pracownik powinien poinformować o zdarzeniu lub swoich podejrzeniach, co do krzywdzenia dziecka, dyrektora placówki, wychowawcę.
3. Dyrektor lub wychowawca wzywa opiekunów dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa oraz  opiekunów dziecka podejrzanego o czyn zabroniony, informuje ich o podejrzeniu.
4. Pracownik sporządza notatkę służbową opisującą zdarzenie, w szczególności przyczynę wystąpienia podejrzenia o krzywdzeniu dziecka.
5. Pracownik powinien sporządzić opis sytuacji dziecka (żłobkowej i rodzinnej) na podstawie rozmów z dzieckiem, wychowawcą i rodzicami oraz plan wsparcia dziecka.
6. Należy również objąć pomocą dziecko podejrzane o czyn zabroniony.
7. Należy powiadomić najbliższy Sąd Rejonowy lub policję/ prokuraturę wysyłając zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa.

Procedura podejmowania interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko: 

1. Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko doświadczyło przemocy fizycznej lub psychicznej                   ze strony innego dziecka, zobowiązany jest do zadbania o bezpieczeństwo dziecka pokrzywdzonego i odseparowania go od osoby krzywdzącej. Informuje także o zdarzeniu wychowawcę. 

 

2. Dyrektor podejmuje czynności zabezpieczające dziecko oraz informuje opiekunów dziecko pokrzywdzonego i krzywdzącego. W razie braku poprawy zachowania osoby krzywdzącej powiadamia sąd rodzinny, wnioskując o wgląd w sytuację rodziny.

 

§ 15. Procedura podejmowania interwencji w przypadku wykorzystywania seksualnego oraz znęcania się fizycznego i psychicznego o dużym nasileniu.

 

1. Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko doświadcza przemocy z uszczerbkiem na zdrowiu, wykorzystania seksualnego lub zagrożone jest jego życie, zobowiązany jest do zapewnienia dziecku bezpiecznego miejsca i odseparowania go od osoby stwarzającej zagrożenie. 
2. Pracownik zobowiązany jest do niezwłocznego poinformowania Dyrektora o zaistniałej sytuacji. Dyrektor zgłasza zawiadomienie o sytuacji  na policję pod nr 112 lub 997, podejmuje działania zabezpieczające dziecka.
3. Dyrektor placówki powołuje zespół interwencyjny, w skład którego mogą wejść: wychowawca dziecka, kierownictwo placówki, inni członkowie personelu mający wiedzę o krzywdzeniu dziecka lub o dziecku (dalej określani jako: zespół interwencyjny).
4. Zespół interwencyjny sporządza plan pomocy dziecku, na podstawie opisu sytuacji dziecka sporządzonego przez pracownika oraz innych, uzyskanych przez członków zespołu, informacji.
5. W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, powołanie zespołu jest obligatoryjne. Zespół interwencyjny wzywa opiekunów dziecka na spotkanie wyjaśniające, podczas którego może zaproponować opiekunom zdiagnozowanie zgłaszanego podejrzenia w zewnętrznej, bezstronnej instytucji. Ze spotkania sporządza się protokół.

 



 

§ 16. Procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka przez pracownika.

 

1. Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko doświadcza przemocy ze strony pracownika placówki             z uszczerbkiem na zdrowiu, wykorzystania seksualnego lub zagrożone jest jego życie, zobowiązany jest do zapewnienia dziecku bezpiecznego miejsca i odseparowania go od osoby stwarzającej zagrożenie. Pracownik zobowiązany jest do niezwłocznego poinformowania o sytuacji dyrektora. Dyrektor zgłasza zawiadomienie o sytuacji  na policję pod nr 112 lub 997, podejmuje działania zabezpieczające dziecko. Następnie podejmuje działania względem pracownika placówki. 
2. Jeżeli pracownik podejrzewa lub uzyskał informację, że dziecko doświadczyło jednorazowo przemocy fizycznej lub psychicznej (np. popychanie, poniżanie, ośmieszanie), zobowiązany jest do zgłoszenia tej informacji dyrektorowi. Następnie dyrektor podejmuje odpowiednie działania. Jeśli pracownik zauważy inne niepokojące zachowania wobec dzieci np. krzyki, niestosowne komentarze, zobowiązany jest zadbać o bezpieczeństwo ucznia i odseparować go od osoby podejrzanej o krzywdzenie. Powinien poinformować dyrekcję, aby mogła przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą.

 









 

§ 17. Procedura podejmowania interwencji w sytuacji  podejrzenia krzywdzenia dziecka                        ze strony opiekuna.

 

1. Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko doświadczyło  przemocy fizycznej lub psychicznej                     ze strony opiekuna, zobowiązany jest do zadbania o bezpieczeństwo dziecka. Informuje                           o zdarzeniu wychowawcę. Dyrektor w toku czynności podejmuje działania wyjaśniające                             z opiekunami  podejrzanymi o krzywdzenie. Informuje o możliwości uzyskania wsparcia psychologicznego. W przypadku braku współpracy opiekuna lub powtarzającej się przemocy, zobowiązany jest do powiadomienia właściwego ośrodka pomocy społecznej (na piśmie lub mailowo), jednocześnie składa wniosek do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację rodziny. Procedura Niebieskiej Karty.

Jeżeli informacje o krzywdzeniu  przez opiekuna powzięto od dziecka, wdraża się procedurę Niebieskiej Karty, o której założeniu powiadamia się rodziców/opiekunów.
 

2. Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko jest zaniedbane lub jego opiekun jest niewydolny wychowawczo, powinien zadbać o bezpieczeństwo dziecka. Powinien powiadomić dyrekcję, wychowawcę. Dyrektor w toku czynności podejmuje działania wyjaśniające oraz rozmawia                     z opiekunem, proponując mu możliwość wsparcia psychologicznego oraz możliwość uzyskania wsparcia materialnego z ośrodka pomocy społecznej. Jeśli sytuacja dziecka się nie poprawi, zobowiązany jest powiadomić ośrodek pomocy społecznej.

 

§ 18. Procedura ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci.

 

1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w przypadku swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie                o ochronie danych) (Dz.U. UE. L. z 2016r. Nr 119,str.1 ze zm.).
2. Placówka przestrzega i monitoruje przestrzeganie przepisów dotyczących ochrony danych osobowych dzieci.
3. Wymagana jest pisemna zgoda rodziców dzieci na robienie/publikowanie zdjęć, nagrań dziecka  w mediach społecznościowych szkoły. Rodzic składa pisemną deklarację                                do wychowawcy.
4. W przypadku podejrzenia niewłaściwego rozpowszechniania wizerunku, danych osobowych, w tym danych wrażliwych, dyrektor niezwłocznie rejestruje i zgłasza zdarzenie Inspektorowi Ochrony Danych.

 










 

§ 19. Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki                 do stosowania standardów ochrony dzieci, zasady przygotowania personelu

do ich stosowania oraz sposoby dokumentowania tej czynności.

 

1. Osobą odpowiedzialną za przygotowanie personelu placówki do stosowania standardów ochrony dzieci jest dyrektor placówki. Dyrektor może upoważnić wyznaczoną przez siebie osobę do przygotowania personelu placówki do stosowania standardów ochrony dzieci.
2. Osoba upoważniona przez dyrektora, o której mowa w ust. 1, musi legitymować się co najmniej 5 letnim doświadczeniem w pracy z dzieci, leczniczych lub pomocy społecznej. Dodatkowo musi posiadać niezbędną wiedzę pozwalającą na przeprowadzenie szkoleń pracowników placówki, obejmujących następujące zagadnienia:
   1. rozpoznawanie symptomów krzywdzenia dzieci,
   2. procedury interwencji w przypadku podejrzeń krzywdzenia dzieci,
   3. odpowiedzialność      prawna            pracowników placówki,             zobowiązanych                  do podejmowania interwencji w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia krzywdzenia dzieci,
   4. stosowanie procedur „Niebieskiej Karty”.
3. Szkolenia, o których mowa w ust. 2, są organizowane raz na dwa lata, w terminie wskazanym przez dyrektora.
4. Osoba, o której mowa w ust. 1, zapoznaje pracowników ze standardami ochrony dzieci                    oraz odbiera od każdego zatrudnionego pracownika oświadczenie o zapoznaniu się ze standardami ochrony dzieci, obowiązującymi w placówce.
5. Pracownicy nowo zatrudnieni w placówce są zapoznawani ze standardami w pierwszym tygodniu pracy i w tym czasie jest od nich odbierane oświadczenie, o którym mowa w ust. 4. 
6. Osoba, o której mowa w ust. 1 bierze udział w rekrutacji pracowników i w jej trakcie ocenia przygotowanie kandydata do pracy z dziećmi.
7. Osoba, o której mowa w ust. 1 jest odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających dziecku i udzielenie mu wsparcia.

 


 

§ 20. Monitoring

 

1. Dyrektor Żłobka Remusek w Lipuszu wyznacza  osoby odpowiedzialne za Politykę ochrony dzieci w placówce:
   1. w zakresie  ochrony dzieci przed krzywdzeniem,
   2. w sprawach dotyczących bezpiecznej rekrutacji pracowników,
   3. w zakresie bezpiecznego  korzystania z internetu,
   4. w zakresie ochrony danych osobowych,
2. Osoba, o której mowa w punkcie poprzedzającym, jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia polityki oraz zaproponowanie zmian w Polityce.
3. Osoba, o której mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, przeprowadza wśród personelu placówki, raz na 12 miesięcy, ankietę monitorującą poziom realizacji polityki. Wzór ankiety stanowi załącznik  do niniejszej polityki.
4. W ankiecie członkowie personelu placówki mogą proponować zmiany Polityki oraz wskazywać naruszenia polityki w placówce. 
5. Osoba, o której mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, dokonuje opracowania wypełnionych przez personel placówki ankiet. Sporządza na tej podstawie sprawozdanie z monitoringu; wnioski i rekomendacje, który następnie przekazuje kierownictwu placówki.
6. Kierownictwo placówki wprowadza do polityki niezbędne zmiany i ogłasza personelowi placówki nowe brzmienie polityki.

 




 

§ 21. Zasady przeglądu i aktualizacji standardów ochrony dzieci oraz sposoby dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów             lub zdarzeń zagrażających dobru dziecka

 

1. Przegląd standardów ochrony dzieci obowiązujących w placówce, polega na ustaleniu spełniania przez standardy wymogów przepisów prawa powszechnie obowiązującego oraz zapewniania dziecku ochrony przed krzywdzeniem.
2. Przeglądu standardów ochrony dzieci, obowiązujących w placówce, dokonuje dyrektor placówki, osoba przez niego upoważniona, lub służby prawne, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 900 ze zm.), jeżeli placówka jest objęta wspólną obsługą.
3. Standardy ochrony dzieci podlegają przeglądowi w terminie ustalonym przez dyrektora placówki.
4. Standardy ochrony dzieci podlegają przeglądowi każdorazowo w przypadku nowelizacji następujących aktów prawnych:
   1. ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1304 ze zm.);
   2. ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.);
   3. ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1138 ze zm.),           w części określonej w Rozdziale XXV „Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej                  i obyczajności”- w zakresie obejmującym treść niniejszych standardów.
5. W przypadku, gdy przegląd, o którym mowa w ustępach poprzedzających, wykaże niespełnienie przez standardy ochrony dzieci wymagań określonych w przepisach prawa powszechnie obowiązującego, lub też standardy nie gwarantują ochrony dzieci przed krzywdzeniem, dokonywana jest aktualizacja standardów.
6. Aktualizacji standardów ochrony dzieci, obowiązujących w placówce, dokonuje dyrektor placówki samodzielnie, lub wykorzystując służby prawne, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, jeżeli placówka jest objęta wspólną obsługą.
7. W celu aktualizacji standardów dyrektor może powołać zespół roboczy, ustalając jego skład.

 
 

§ 22.Obowiązek opiekunów zapoznania się z procedurami i polityką ochrony dzieci

 

1. Obowiązkiem rodziców/opiekunów prawnych jest zaznajomienie się ze standardami                          i wynikającymi z nich zasadami ochrony dzieci przed krzywdzeniem.
2.  Standardy ochrony dzieci są dostępne na stronie internetowej placówki.

 

















 

Załączniki

 
Załącznik nr 1

.......................................................                                                Standardy Ochrony Dzieci
 miejscowość, data  

 
OŚWIADCZENIE O NIEKARALNOŚCI I ZOBOWIĄZANIU DO PRZESTRZEGANIA
PODSTAWOWYCH ZASAD OCHRONY DZIECI
 
 
 
Ja, ......................................................................................... 
oświadczam, że nie byłam/em skazana/y za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności,                  i przestępstwa z użyciem przemocy na szkodę dziecka i nie toczy się przeciwko mnie żadne postępowanie karne ani dyscyplinarne w tym zakresie.
Ponadto oświadczam, że zapoznałam/-em się z zasadami ochrony dzieci obowiązującymi i zobowiązuję się                  do ich przestrzegania.                      
 
........................................................................
                                                                                                             Podpis
 
 
 
 
 
 
Załącznik nr 2

.....................................................                                                      Standardy Ochrony Dzieci
 miejscowość, data 

 

OŚWIADCZENIE PRACOWNIKA O ZNAJOMOŚCI I PRZESTRZEGANIU ZASAD 
POLITYKI I PROCEDUR OCHRONY DZIECI
 
 

Ja, .................................................................................................... 
oświadczam, że zapoznałam/em się ze standardami i procedurami ochrony dzieci stosowanymi                                            w Żłobku Remusek w Lipuszu oraz deklaruję, że będę ich przestrzegać.
 
 
                                                                                                      .........................................................
                                                                                                                                 Podpis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                                                                                                             Załącznik nr 3          
................................................                                               Standardy Ochrony Dzieci
 miejscowość, data                                                                                     

KARTA INTERWENCJI
   
 


















Załącznik nr 4
                                                                                                                                                                      …………………………………                                    Standardy Ochrony Dzieci 
miejscowość, data


PLAN WSPARCIA DZIECKA

   


Załącznik nr 5


Standardy Ochrony Dziecka

MONITORING STANDARDÓW – ANKIETA DLA PRACOWNIKÓW
                                                                                                                                              

 




 Załącznik nr 6

................................................                                                            Standardy Ochrony Dzieci
miejscowość, data
                                                                        

           
 
OŚWIADCZENIE OPIEKUNA O ZNAJOMOŚCI I PRZESTRZEGANIU ZASAD 
POLITYKI I PROCEDUR OCHRONY DZIECI
 
 
Ja, ........................................................................................ oświadczam, że zapoznałam/em się ze 
standardami  i procedurami ochrony dzieci stosowanymi w Żłobku Remusek w Lipuszu.  
 
 
                                                                                                      ...................................................
                                                                                                                         Podpis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  
                                                                                                                                  Załącznik nr 7

...................................................                                             Standardy Ochrony Dzieci
miejscowość, data                                                                                                           
 
 

Zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa

 Niniejszym zawiadamiam, o możliwości popełnienia przestępstwa kwalifikowanego z art ….* ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 17) na szkodę dziecka ……………….…………...**
 
UZASADNIENIE
W uzasadnieniu opisać stan faktyczny, w szczególności w jaki sposób pracownicy placówki dowiedzieli się o przestępstwie popełnionym na szkodę małoletniego
  
 
…………………………………….
Imię i nazwisko osoby zgłaszającej